Η Βανέσσα Αδαμοπούλου για τους ήρωες της, τα βιβλία και τη μουσική
H φετινή άνοιξη μας προσέφερε μία καλή ευκαιρία όχι μόνο να διαβάσουμε βιβλία που περίμεναν καιρό στο ράφι αλλά και να ξαναπιάσουμε εκείνα που κάπως δεν χορτάσαμε, είχαμε διαβάσει βιαστικά ή απλά… μας έλειψαν! Οι τίτλοι της Βανέσας Αδαμοπούλου ανήκουν σε αυτήν την τελευταία κατηγορία. Οι ιστορίες της Σμαρώς και του Ανδρέα πάντα θα σε ταξιδέψουν κάπου όσες φορές και να τις έχεις διαβάσει.
Ποια είναι η αφορμή κάθε περιόδου για συγγραφή;
Οτιδήποτε μπορεί να γίνει η αφορμή. Η αιτία όμως πιστεύω είναι πάντα η ανάγκη να μοιραστείς κάτι, να αδειάζεις από κάτι, ίσως και να παρηγορήσεις την ψυχή σου.
Ποια χαρακτηριστικά της Σμαρώς την κάνουν να ξεχωρίζουν από τις άλλες πρωταγωνίστριες δυνατών ιστοριών;
Η Σμάρω είναι στην ουσία η πρώτη ηρωίδα μου. Οι πρώτες αράδες του μυθιστορήματός μου ξεκινούν με εκείνη. Αυτό αρχικά την κάνει ξεχωριστή, τουλάχιστον σε εμένα. Το δυνατότερο στίγμα της Σμάρως είναι στην ουσία η αδυναμία της. Κι αυτό αρκετές φορές μπορεί να γίνει γοητευτικό, ειδικά όταν αυτή η αδυναμία συμπληρώνει την τοιχογραφία ενός κοριτσιού εποχής, συνάδει με την ηθογραφία των καιρών και δυναμώνει την τραγικότητά της. Το εντυπωσιακό όμως πιστεύω είναι, πως ετούτο το ντροπαλό κορίτσι, που αφήνεται, στην ουσία, έρμαιο της τύχης του και των άλλων, προς το τέλος του μυθιστορήματος θωρακίζεται ψυχικά και μετατρέπει την αδυναμία της σε αναπάντεχη ισχύ.
Το γεγονός ότι ο Αντρέας είναι καθηγητής Φιλοσοφίας σχετίζεται με τις σπουδές σας και το ακαδημαϊκό υπόβαθρο που έχετε στο αντίστοιχο επιστημονικό πεδίο;
Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω πως σχετίζεται περισσότερο με τον πατέρα μου. Επειδή ο πατέρας μου ήταν εκπαιδευτικός και στη συνέχεια ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα ως καθηγητής πανεπιστημίου, χρησιμοποιήθηκε μάλλον ασυνείδητα από τη φαντασία μου. Τώρα, λοιπόν, που το ξανασκέφτομαι, ο Ανδρέας μοιράζεται κάποια πράγματα κοινά με τον πατέρα μου, την αγάπη του για τα γράμματα και την κλίση του στις ακαδημαϊκές σπουδές.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε διαβάζοντας τα βιβλία σας είναι πως εκτός από δημιουργική έμπνευση χρειάστηκε και σημαντική έρευνα/ μελέτη καθώς και οι δυο ιστορίες ξετυλίγονται σε κομβικές ιστορικές περιόδους. Πως συνδυάζονται αυτά τα δυο στοιχεία (έρευνα – έμπνευση);
Αγαπώ πολύ την Ιστορία κι άλλωστε αποτελεί και μέρος των σπουδών μου, μιας και αναφερθήκατε παραπάνω σε αυτές. Το να κάνω έρευνα για να ντύσω ιστορικά το πλαίσιο μιας μυθοπλασίας μου, στην πραγματικότητα, με εξιτάρει. Το θεωρώ πολύ παραγωγικό κομμάτι και τεράστια πρόκληση να ξαναζωντανέψω μια εποχή από το πουθενά.
Ποια θα θέλατε να είναι το επόμενο συγγραφικό σας βήμα. Θα θέλατε να δοκιμάσετε κάποιο άλλο είδος;
Το επόμενο βιβλίο μου είναι έτοιμο εδώ και αρκετό καιρό. Απλά δεν έχει ακόμα εκδοθεί. Κινείται και πάλι στα όρια της ιστορικής μυθιστοριογραφίας, κι εδώ η εποχή έπαιξε τεράστιο ρόλο στο να γράψω το συγκεκριμένο βιβλίο. Στην ουσία ήθελα να αναβιώσω τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο-μιλάμε για μεσοπόλεμο στην Ευρώπη και Β’ παγκόσμιο πόλεμο- κι έτσι ύφανα και τη μυθοπλασία.
Ποια συμβουλή θα δίνατε στους γονείς που προσπαθούν να καλλιεργήσουν την αγάπη για τα βιβλία στα παιδιά τους;
Αυτό που ακολούθησα εγώ και μπορώ να ομολογήσω ότι πέτυχε στο γιο μου, είναι ότι τον έφερα, από 0 χρόνων στην ουσία, σε επαφή με το βιβλίο. Στην αρχή μαλακά βιβλία αφής για μωρά, έπειτα ξεφύλλισμα εικόνων από παραμύθια και αργότερα μαραθώνιους διαβάσματος παραμυθιών. Επίσης, κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί διαβάζουμε δυο παραμύθια. Έτσι πλέον, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να βλέπω τον Ιάσονα να τρελαίνεται το ίδιο για ένα παιχνίδι με σούπερ ήρωα και ένα καινούργιο βιβλίο!
Ποιος είναι δικός σας αγαπημένος συγγραφέας;
Δύσκολο να απαντήσω. Δεν έχω έναν. Κατά καιρούς έχω παθιαστεί με τη γραφή κάποιων, αλλά θα μπορούσα ενδεικτικά να πω ότι με έχουν επηρεάσει αρκετά οι Έλληνες συγγραφείς της γενιάς του ’30.
Αγαπημένο βιβλίο, ταινία, ταξιδιωτικός προορισμός
Επίσης, τραγικά δύσκολο να ξεχωρίσω ένα βιβλίο. Αν κρίνω από το πόσες φορές διάβασα κάποιο βιβλίο θα έλεγα το «τρίτο στεφάνι», «η μητέρα του σκύλου» και το «σουέλ», χωρίς να σημαίνει ότι είναι αποκλειστικά τα αγαπημένα μου, μάλλον είναι εκείνα στα οποία επανήλθα πολλές φορές, για άγνωστο λόγο. Δεν μπορώ να διαλέξω επίσης, μια ταινία κι έναν ταξιδιωτικό προορισμό. Γενικώς είμαι άνθρωπος που δε μου αρέσει να εγκλωβίζομαι και δεν είμαι του «για πάντα». Αγαπώ πάντως πολύ τα ταξίδια στην κεντρική Ευρώπη, στην καρδιά του χειμώνα. Σχετικά με τις ταινίες, επειδή έχω δει άπειρες, κάθε φορά λέω, ωραία ταινία, και μετά ξεχνώ ποια ήταν.
Η περίοδος της καραντίνας ήταν αφορμή για συγγραφή ή αφιερώσατε το χρόνο σας σε άλλες δραστηριότητες;
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, έστησα ένα καινούργιο site, το lemonroads, στο οποίο μάλλον με ώθησε η ανάγκη μου για επικοινωνία με τους ανθρώπους. Είναι ένα site στο οποίο αφιερώνω αρκετό χρόνο και ενέργεια, ανεβάζω άρθρα για πράγματα που με/μας απασχολούν, θέματα από την επικαιρότητα, προτάσεις για βιβλία που έχω διαβάσει και τα συστήνω, ακόμα και συνταγές.
Πείτε μας μία playlist που απολαμβάνετε όταν διαβάζετε ένα αγαπημένο βιβλίο
Όταν διαβάζω δεν μπορώ να ακούσω μουσική. Αντίθετα, όταν γράφω, κυρίως τα άρθρα μου για το lemonroads, συγκεντρώνομαι εξαιρετικά με το να ακούω Σοπέν-ακούγεται μάλλον πολύ επιτηδευμένο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ανακάλυψα πρόσφατα τη μουσική του και κάτι συνέβη με τις χημείες του εγκεφάλου μου και τις νότες του, κι από τότε παίζει στο replay…
Η Βανέσα Αδαμοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία, Μεθοδολογία και Θεωρία της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασχολείται με το τραγούδι επαγγελματικά, εμφανίζεται σε μουσικές παραστάσεις και έχει πρωταγωνιστήσει σε παιδικά μιούζικαλ. Το 2009 άρχισε να πλάθει ιστορίες στο χαρτί. Έκτοτε γράφει συχνά, μεταφράζει θεατρικά έργα που πέφτουν στα χέρια της, ενώ συνδημιούργησε και ένα blog για μαμάδες, όπου κατέγραψε τις προσωπικές της ιστορίες καθημερινής τρέλας ως… νεόκοπη μητέρα. Το 2011 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο “Αθώοι στον έρωτα”.
