Καραντινάτη λίστα #lockdown2

Με δεύτερη περίοδο #lockdown στο ίδιο έτος, ήρθε η ώρα να διαβάσουν ακόμα και αυτοί που έχουν να πιάσουν βιβλίο από το Λύκειο. Οι επιλογές άπειρες από βιβλία που ήδη έχουμε στη βιβλιοθήκη μέχρι εκείνα που μόλις κυκλοφόρησαν.

Ο κλήρος του αίματος (Συγγραφέας: Σωτηρία Μαραγκόζη / Εκδόσεις: Πατάκης)

Έξι πρόσωπα, δύο γυναίκες και τέσσερις άνδρες, ισορροπούν στη µεθοριακή γραµµή µεταξύ µύθου και πραγµατικότητας, τόπου και ουτοπίας, ελευθερίας και αναγκαιότητας, ζωής και θανάτου, απολλώνιου και διονυσιακού. Μες στη δίνη του εµφυλίου πολέµου, οι ήρωες ζουν το υπαρξιακό τους δράµα, σφοδρές συγκρούσεις µε τους άλλους και µε τον ίδιο τους τον εαυτό. Ό,τι κι αν επιλέξουν, είτε την ωµότητα της αλήθειας είτε την παραµυθία του ψεύδους, συνδιαµορφώνουν την ιστορία χωρίς αποσιωπήσεις. Ο κλήρος του αίµατος είναι ένα µυθιστόρηµα πολυφωνικό, µε κυρίαρχες τις αντιθέσεις των διληµµάτων και ερωτήµατα για τη δύναµη και την επιβολή, για τη συγχώρεση, τη µνήµη και τη λήθη. Μία απόπειρα συγκερασµού µεταµυθοπλασίας και ντοκουµέντου, έπους και αρχαίου δράµατος, λαϊκής παράδοσης και ιστορικών γεγονότων, µε φόντο τον ελληνικό Εµφύλιο, αν και υπερβαίνει το συγκεκριµένο πλαίσιο και συνοµιλεί µε το µέλλον. Εν τέλει το αίµα που έγινε νερό γίνεται και µελάνι.

Θυμάρι Μεσοπέλαγα (Συγγραφέας: Βασίλης Λογοθέτης  / Εκδόσεις: Καστανιώτης)

Η Μάγδα Βλαντά αποκοιμιέται σε μια ερημική παραλία στο νησί της καταγωγής της και βλέπει ένα παράξενο όνειρο: εμφανίζεται ένας ηλικιωμένος με παλαιικά ρούχα, της συστήνεται ως Μανώλης Βλαντάς και αναφέρει ότι γεννήθηκε στο νησί το 1761. Ξυπνάει αλαφιασμένη. Την άλλη μέρα, στη βιβλιοθήκη του νησιού, ανακαλύπτει την αυτοβιογραφία κάποιου Μανώλη Βλαντά, που προκύπτει ότι ήταν μακρινός της πρόγονος. Η εξιστόρηση της ζωής του είναι γοητευτική. Οι περιπέτειες ξεκινούν από τη νεαρή του ηλικία, όταν απάγεται από ληστές για να πουληθεί ως σκλάβος στην ενδοχώρα της Σμύρνης, σε έναν ιδιόρρυθμο Τούρκο τσιφλικά, επηρεασμένο έντονα από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό. Μέσα από τις σελίδες της αυτοβιογραφίας αναδύονται στοιχεία για την καθημερινή ζωή των νησιωτών του Αιγαίου και των Τούρκων της περιοχής της Σμύρνης, καθώς και για το εμπόριο και τη ναυτιλία στη Μεσόγειο. Η έρευνα της Μάγδας φέρνει κοντά δυο ανθρώπους που τους χωρίζουν οι αιώνες, οδηγεί όμως και την ίδια προς μια μεγάλη ανατροπή…

Εὖ (Συγγραφέας: Λεωνίδας Καραΐσκος / Εκδόσεις: Keybooks)

«Εὖ». Δύο γράμματα είναι αρκετά για να ρίξουν φως σε μια λέξη, ένα συναίσθημα, μέχρι και στον τρόπο που βλέπουμε την ίδια μας τη ζωή. Με οδηγό αυτή τη μικρή λέξη, το «Εὖ», ο Λεωνίδας Καραΐσκος ανακαλύπτει το καλό μες στην καθημερινότητά μας. Μέσα από τις ιστορίες του, ταξιδεύει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο γεμάτο συναίσθημα, σε έναν κόσμο που μπορούμε να κατοικήσουμε όλοι– αρκεί να στρέψουμε την προσοχή μέσα μας. Το Εὖ εστιάζει σε όσα συμβαίνουν γύρω μας και μπορεί να δει μόνο η καρδιά – εκεί που βρίσκεται το κλειδί για μια καλύτερη σχέση με τον εαυτό μας. Το καλό υπάρχει παντού. Βρες το…

Από την αρχή (Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαϊωάννου/ Εκδόσεις: Ίκαρος)

Όλα είναι αλήθεια ώσπου να τα γράψεις σε ένα βιβλίο και να πεις πως είναι ψέματα. Μνήμες από τα παιδικά σου χρόνια, ιστορίες που σου αφηγήθηκαν, βιβλία που διάβασες, μουσικές που άκουσες, ταινίες που είδες, στιγμές που μοιράστηκες, λόγια και πράξεις αγαπημένων ανθρώπων, σπαράγματα ονείρων… Κι αν κάποια αλήθεια-ψέμα σού φέρει τα πάνω κάτω, τότε είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις τη ζωή σου από την αρχή. Ένα βιβλίο για τις δεύτερες ευκαιρίες και τις αποφάσεις που μας κάνουν να ξεκινήσουμε από την αρχή. Μια προσωπική αναζήτηση, που μας ταξιδεύει στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 60 ως τις μέρες μας.

Το Τρίτο Στεφάνι (Συγγραφέας: Κώστας Ταχτσής / Εκδόσεις: Ψυχογιός)

Δε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!… Τι πληγή είν’ αυτή που μου ’στειλες, θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα την έχω στην καμπούρα μου; Ως πότε θα ’μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν’ ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν’ απαλλαγώ απ’ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ’ άφησε ο πατέρας της για να μ’ εκδικηθεί – που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ’ άφησαν να κάνω την έκτρωση!…

Ιστορία ενός οδοιπόρου: Στρατής Δούκας (Συγγραφεάς: Κώστας Ακριβός / Εκδόσεις:Μεταίχμιο)

Θα ’θελα τώρα να κοιμηθώ… Αλλά σε παρακαλώ μη με ξεχάσεις… Να ‘χεις πάντα στον νου σου πως όλα ετούτα που σου είπα είναι αληθινά, είναι βγαλμένα μέσα απ’ τα βάθη της ψυχής μου… Και πως σ’ τα διηγήθηκα εγώ…Εγώ, ο Στρατής Δούκας.
Από τα Μοσχονήσια και το Αϊβαλί στη Νεάπολη Εξαρχείων και εν συνεχεία στην πρόσφατα απελευθερωμένη Μακεδονία και ύστερα ξανά πίσω στην Αθήνα, ο Στρατής Δούκας οδοιπορεί μέσω της μνήμης και εξομολογείται, σε μεγάλη πια ηλικία και τρόφιμος γηροκομείου, προσωπικές εμπειρίες αλλά και βιώματα ανθρώπων που άγγιξαν βαθιά την ψυχή του. Κυρίαρχο γεγονός στη ζωή και το έργο του είναι η συνάντηση που είχε με έναν πρόσφυγα στην περιοχή της Πιερίας· συνάντηση που θα γεννήσει την εμβληματική για τα ελληνικά γράμματα Ιστορία ενός αιχμαλώτου.

Γυναίκες της Αναμονής (Συγγραφέας: Μάρω Βαμβουνάκη / Εκδόσεις: Ψυχογιός)

«Τότε, σε εκείνες τις ηλικίες μας, οι αγάπες και τα ζευγαρώματα ήταν στο κέντρο της έγνοιας μας. Πάντα είναι έτσι δηλαδή, μόνο που αρκετοί αρνιούνται να το ομολογήσουν. Ίσως επειδή παραδόθηκαν, στο μεταξύ, σε άλλου είδους πάθη: καριέρας, οικονομικά, πολιτικά, κομματικά, καλλιτεχνικά, γονεϊκά, αθλητικά, όμως πρόκειται για υποκατάστατα. Η βασική ανάγκη για ένωση προσώπου με πρόσωπο είναι εκεί, από πίσω τους, και τα φλογίζει σε βαθμό δυνατού πόθου. Ανικανοποίητου βέβαια αφού πρόκειται για υποκατάστατα». Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Στην ασφάλεια της αποτυχίας» τούτου του βιβλίου.

Αποδοχή κληρονομιάς (Συγγραφέας: Ανδρέας Νικολακόπουλος /Εκδόσεις: Ίκαρος)

Ένα νυχτερινό ταξίδι δεκαέξι στάσεων με συνεπιβάτες έναν λευκοντυμένο ζωγράφο χωρίς πατρίδα, έναν στοιχειωμένο εχθρό της θάλασσας, έναν σύγχρονο αποθέτη, κάποιον άθεο ιερέα, τους καλλιεργητές μιας γης γεμάτης κροταλίες, ένα λευκό, παρασημοφορημένο άλογο, κάποιον σφουγγαρά που δεν βουτάει για σφουγγάρια, μια κόρη με καουμπόικες μπότες, ένα σκιάχτρο με κίτρινο ζωνάρι, έναν ασυνόδευτο αργαλειό, έναν άνθρωπο των σπηλαίων που τρώει μαρέγκες, ένα φίδι φωλιασμένο σε μια μαξιλαροθήκη, έναν επαναπατρισμένο χιονάνθρωπο, κάποιον θεό που τρέχει με ενενήντα δύο μίλια την ώρα, έναν αντάρτη πόλης με αϋπνίες και έναν κουτσό λυκάνθρωπο. Ένα ταξίδι με δεκαέξι σταθμούς επιβίβασης, μα με έναν και μοναδικό σταθμό αποβίβασης. Τον τερματικό.

Παραγουάη (Συγγραφέας: Μιχάλης Μοδινός / Εκδόσεις: Καστανιώτης)

Δυο εποχές, δυο ζωές, δυο αποδράσεις, δυο ουτοπίες εντέλει, συγκλίνουν στον ίδιο μυθικό τόπο με χρονική απόσταση τριών αιώνων. Ένας καρδιτσιώτης γεωπόνος, ο Γαβριήλ, με τη ζωή του στερημένη νοήματος μετά από τη χρεωκοπία της επιχείρησής του, τη διάλυση του γάμου του και την τοξική ατμόσφαιρα που επικρατεί στη χώρα, θα επιχειρήσει μια καινούργια αρχή μέσω του ιδεατού έρωτα και της απόκτησης μιας φάρμας στην άγνωστη, εξωτική στον νου του Παραγουάη. Παράλληλα με τη βίωση της νέας ανθρωπογεωγραφίας, ωστόσο, θα ανασυγκροτήσει, στα ιστορικά συμφραζόμενα του 18ου αιώνα, την πορεία ενός μακρινού προγόνου του από την Πίνδο, που είχε καταφύγει στον ίδιο προορισμό, μέσα στις κοσμογονικές πολιτισμικές ανακατατάξεις που συνέβαιναν τότε στον λατινοαμερικανικό κόσμο. Οι δυο ζωές επινοούνται εξαρχής, συγκλίνουν και αλληλογονιμοποιούνται.